Art of Ahmet Saral...."Vom Traum zur Wirklichkeit"....Ahmet Saral'ın sanatı

"Hayalden Gerçeğe" sergisi
ve Ahmet Saral

Hayalle gerçek, geçmişle şimdiki an, ikiz iki
kardeş gibi birbirine benzer. Gerçek nasıl
şuan ki kadar arı , duru ise, geçmiş hayal gibi
pusludur.

Ahmet Saral geleneksel bir teknik olan Ebru'yu

sanata dönüştürürken bu gerçeğin iki yakasını

bir araya getiriyor.

Onun sanatı, hem ebru sanatçısının yüzlerce

yıldır düşlediği ayrıntıyı gerçeğe dönüştürüyor,

hem de geleneksel bağlamından kopardığı

figüre yeni ve dramatik bir yorum kazandırıyor.

Prof.Hüsamettin Koçan

Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar
Fakültesi Dekanı

"Hayalden Gerçeğe" sergisi üzerine yorum

1995 İstanbul

" Vom Traum zum Wirklichkeit "


Traum und Wirklichkeit , Vergangenheit und

Gegenwart ähneln sich wie Zwillinge einander.

Die Wirklichkeit ist so klar wie die Gegenwart,

und die Vergangenheit so verschwommen wie

ein Traum.

Ahmet Saral vereinigt in seiner Kunst sowohl

Traum und Wirklichkeit , als auch

Vergangenheit und Gegenwart , indem er die

traditionelle Technik der Ebru-Malerei zu einer

Kunstform weiterentwickelte .

Seine Kunst verwirklicht das Detail, von dem

die Ebru Maler seit Jahrhunderten geträumt haben .

Gleichzeitig verleiht er seinen aus dem

traditionellen Zusammenhang herausgerissenen

Figuren neue und dramatische Akzente .

Die Ausstellung " Vom Traum zur Wirklichkeit ",

ein wichtiger Widerschein der Auseinandersetzung

mit der Tradition , ist eine folgerichtige

Interpretation dieser .

Professor Hüsamettin Koçan
Dekan der Fakultät der Schönen Künste

Universität Marmara –Istanbul

1995 Istanbul ,Türkei

Ahmet Saral sergisi ANTIKDEKOR dergisinde....Exhibition of Saral in ANTIKDEKOR Magazin..

Türkiye'nin uluslararası alanda tanınan

seçkin sanat, kültür ve antika dergisi

ANTIKDEKOR'un, Ahmet Saral'ın 2007

yılında Viyana'da açtığı sergi ile ilgili

yayınladığı yazı :

Mermerin sanatı

....

Viyana-Ebru sanatına getirdiği yeniliklerle tanınan

Ahmet Saral'ın en son koleksiyonu 10 Haziran 2007

tarihine kadar AKZ Kulturzentrum'da sergileniyor.

....

Ebru tekniği ile resim sanatını birleştirerek kendine özgü

bir teknik geliştirmiş olan Ahmet Saral'ın bu sergisinde

31 adet çalışması sergileniyor. Hepsi birbirinden ilginç

figüratif çalışmaları arasında balıklar, kelebekler, atlar,

kediler, kuşlar, çiçekler ve Mevlevi dervişleri yer alıyor.

....

Yaklaşık 40 yıldır ebru ve resim sanatı ile uğraşan Ahmet

Saral,16.ve 17.yüzyılda yaşamış eski Türk ebru ustalarının

kullandığı aynı yöntem ve malzemeler ile çalışmasına

rağmen kendine özgü bir stil geliştirmeyi başarmış ender

ebru sanatçılarından biridir.

....

Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dekanı

Prof. Hüsamettin Koçan Ahmet Saral'ın eserlerini şöyle

yorumluyor:"Onun sanatı hem ebru sanatçısının yüzlerce

yıldır düşlediği ayrıntıyı gerçeğe dönüştürüyor, hem de

geleneksel bağlamından kopardığı figüre yeni ve dramatik

bir yorum kazandırıyor."

....

Modern ve çağdaş figüratif tasarımlarını,çarpıcı renkler

ve dokularla daha da görsel hale getiren ve hepsi

birbirinden ilginç konularda seriler yaratan ünlü sanatçının

yıl sonuna doğru başka bir sergisi daha Viyana'da açılacak.

....

PS: ANTIKDEKOR is leading art and antique magazine of Turkey.

Die Farben des Feuers...Hatip Mehmed Efendi

Masterworks of Hatip Mehmed Efendi
Wonderfull designs,forms and colours by Hatip Mehmed Efendi


Unique artwoks by Hatip Mehmed Efendi

Alte Meisterwerke von Hatip Mehmed Efendi

Die Farben des Feuers

Das kleine Kind beobachtete jeden Morgen mit
verschlafenen Augen seine Mutter beim Anmachen des
Ofens. Da sein Vater bereits vor Sonnenaufgang das Haus
verließ, musste diese Arbeit immer seine Mutter
erledigen. Zuerst warf die Mutter immer dünne Stücke
Kieferharz ins Feuer. Gelbe, orangefarbene und rote
Flammen stiegen in den Rauchfang hinauf. An den
kalten Wintertagen erwärmten ihn die Farben des Kiens
bevor das Holz richtig brannte .

Ihr Haus in Hocapasa war aus Holz. Einige Stellen waren
von den Jahren sehr mitgenommen. Der scharfe
Nordwind, der durch die Holzbretter ins Haus drang, war
so kalt, dass die kleinen Hände des Kindes froren, auch
wenn es sehr warm angezogen war. Mit weit
geöffneten Augen sah es sich aufmerksam die Flammen
an. Die gelben Flammen in den orangefarbenen, die
orangefarbenen in den roten,und die gelben in den roten
Flammen waren faszinierend. Die Flammen, die vom
Feuer aufstiegen, waren erst ineinander verschlungen,
dann stiegen sie auf und verschwanden im Rauchfang ;
von dem danach verbranntem Eichenholz wurden sie
wiedergeboren, und wie eine Kettenreaktion
wiederholte sich das Schauspiel immer wieder. Das
Kind verliebte sich in diese Farben, während sein
Vater sie überhaupt nicht benutzte.

Es vergingen viele Jahre , und das kleine Kind war
erwachsen geworden . Es war gut ausgebildet, hatte
von wichtigen hat-Künstlern die hat-Kunst und von
seinem Vater die ebru-Kunst erlernt. Für seine Ebrus
benutzte er immer die Farben der Flammen, die er als
Kind bewunderte. Er schaffte es als Erster, die warmen
Farben ineinander, nebeneinander und übereinander
anzuwenden. In kurzer Zeit war aus ihm der wichtigste
und berühmteste ebru- Künstler geworden. Alle hat-
Künstler und Buchmacher benutzten seine Ebrus, denn
nur ihm gelang es, lebendigere Farben herzustellen,
indem er die kitre etwas verdunkelte.

Im Jahre 1773 brach in dem Haus, das ihm von seinem
Vater geblieben war,durch einen Funken ein Feuer aus.
Die schlimme Nachricht erreichte den alten Meister
schnell, und er Lief zu seinem Haus.Das Holzhaus stand
in Flammen,die mit großer Geschwindigkeit zum Himmel
emporstiegen. Für den Meister war es unwesentlich,
dass das Haus brannte, aber seine Ebrus, die wollte er
unbedingt retten. Ausser seinen Ebrus war ihm nichts
im Leben geblieben. Er warf einen letzten Blick auf
die Flammen. Wie bezaubernd waren doch die Farben.
So lebendig, so warm.Ohne mit der Wimper zu zucken,
warf er sich ins Feuer. Jetzt war er vereint mit den
Farben des Feuers, die er so liebte. Er war für immer
vereint mit dem Gelb, dem Orange und dem Rot,
der Meister Hatip Mehmed Efendi .


PS: Hatip Mehmed Efendi starb im Jahre 1773, als er versuchte
seine Ebrus vor den Flammen zu retten, in seinem Haus in
Hocapasa.


Ahmet Saral

PS2:A short version of this article was published in
"Internationales Buntpapier-International decorated paper"
by Buntpapierverlag-Germany.2007

Colours of the fire.. Ateşin renkleri.. Hatip Mehmed Efendi

Hatip Mehmed Efendi'nin muhteşem bir tasarımı

Hatip Mehmed Efendi'nin iki harika eseri

Wonderfull works by Hatip Mehmed Efendi

Ateşin renkleri ( Hatip Mehmed Efendi )

Küçük çocuk, her sabah annesinin ocağı yakışını mahmur

bakışlarla izlerdi.Babası henüz güneş doğmadan, çok

erken saatlerde evden çıktığı için, ocağı devamlı annesi

yakardı.Önce ince çam çıralarını tutuştururdu annesi.Sarı,

turuncu ve kırmızı alevler yükselirdi, ocağın bacasına

doğru. Özellikle soğuk kış günlerinde, daha odunlar

tutuşmadan , çıralardan yükselen alevlerin renkleri ısıtırdı

içini.

Hocapaşa’daki evleri ahşaptandı . Bazı kısımları yılların

ve doğanın tahribatına dayanamamıştı . Tahta kaplamalar

arasından acı kuzey rüzgarları eser,insanın içini titretirdi.

Ne kadar iyi giyinmiş olsa da küçücük elleri soğuktan buz

tutardı. Ocaktan yükselen alevlere,gözlerini iri,iri açarak

dikkatlice bakardı. Sarı alev turuncunun içinde , turuncu

alev kırmızının içinde, sarı alev kırmızının içinde

muhteşemdi . Ateşden çıkan alevler önce birbirlerine

sarılır , sonra , yukarı doğru yükselir , bacanın içinde

kaybolur, fakat ardından yanan meşe odunundan tekrar

doğarlardı. Aynı süreç zincirleme olarak devamlı

tekrarlanırdı.Bu renklere aşık olmuştu küçük çocuk.Oysaki

babası bu renkleri hiç kullanmazdı.

Aradan uzun yıllar geçti . Küçük çocuk artık büyümüş ,

medresede eğitim görmüş, ünlü hattatlardan hat sanatını

öğrenmiş ve babasından ebru sanatını öğrenmişdi.Yaptığı

ebrularda çocukken izlediği ateşin canlı renklerini

kullanıyordu daima.Sıcak renkleri içiçe koyarak ,

zincirleme yanyana ve üstüste getirmeyi ilk o

tasarlamış ve gerçekleştirmişti . Dönemin en önemli ve

en ünlü ebru sanatçısı olmuştu kısa sürede.Bütün hattatlar

ve kitapçılar onun ebrularını kullanıyorlardı, kitreyi biraz

daha koyulaştırarak daha canlı renkler elde etmeyi ilk o

başarmıştı çünkü .

1773 yılında bir kıvılcım parçası ile babadan kalma ahşap

evi tutuştu. Kara haber tez ulaştı yaşlı ustaya , hemen

evine koştu . Ahşap ev bir çıra parçası gibi tutuşmuş ,

alevler gökyüzüne doğru büyük bir hızla yükseliyordu .

Evin yanması hiç önemli değildi onun için. Fakat ebrular..

Onları kurtarmalıydı .Hayatta, ebrularından başka , hiç

kimsesi kalmamıştı . Alevlere son bir kez daha baktı.

Ne kadar muhteşem renkleri vardı.Capcanlı...Sımsıcak ..
Ateşin içine gözünü kırpmadan atladı. Şimdi o çok

sevdiği ateş renkleriyle bütünleşmişti . Sarı , turuncu

ve kırmızı ile sonsuza kadar birlikteydi artık,

Hatip Mehmed Efendi.

Not:Hatip Mehmed Efendi 1773 yılında Hocapaşa‘ daki

evinde ebrularını kurtarmak isterken evi ve ebruları

ile birlikte yanarak hakkın rahmetine kavuştu . Gerek

teknik olarak, gerekse tasarım olarak, Ebru sanatının

en yenilikçi, ve en büyük üstadına Allah sonsuz rahmet

eylesin.

Ahmet SARAL

Not2:Ahmet Saral'ın" Hatip Mehmed Efendi " hakkındaki

bu makalesinin kısa bir versiyonu,

Buntpapierverlag tarafından 2007 yılında Almanya'da

yayınlanan "Internationales Buntpapier-International

decorated paper " adlı özel kitapta Almanca ve Ingilizce

olarak yayınlanmıştır.